Espigo-d'aigo(-nouseludo)
Potamogeton nodosus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot noueux, Epi d'eau.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo trachis dins lis aigo pulèu prefoundo ounte pòu faire un tapis de fueio. Li fueio de surfaco (5 à 12 cm X 2 à 6 cm) laisson pas passa lou lume, soun pulèu espèsso e souvènt un pau bruno. Aquéli dins l'aigo, soun mai primo e fragilo e se ié vèi bèn li costo. L'espigo, pourtado pèr un pecou espès, sort de l'aigo (3 à 5 cm de long).
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 300 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton nodosus Poir., 1816
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988